miðvikudagur, október 27, 2004

Um daginn rakst ég á svona "ég man" blogg (þó að ég muni alls ekki hvar ég rakst á það). Ég man svosem líka ýmislegt, en þið?
Á meðal þess sem viðkomandi mundi var þegar kostaði 50 kall í sund, ég kalla það ekki að muna sérlega langt. Hér kemur minn listi og mér þætti óskaplega vænt um að þið rifjuðuð upp það sem þið munið í kommentakerfinu.

Ég man
-þegar það kostaði 50 aura í strætó
-ísboltar
-lög unga fólksins
-Jónína Ben með morgunleikfimi í ríkisútvarpinu
-svarthvítt sjónvarp
-fyrsta sería "einu sinni var" í sjónvarpinu
-fyrsta plata Kötlu Maríu
-vinsældarlisti rásar 2
-plastslaufur og satínskyrtur
-broddaklipping með sítt að aftan
-teiknimyndir fyrir tíma talsetningar
-útvíðar buxur áður en þær urðu hallærislegar og svo aftur heitar (mig minnir að ég hafi svarið þess dýran eið að láta aldrei sjá mig í svoleiðis)
-allir söfnuðu servíettum og spilum
-pennavinadálk æskunnar (það var þegar fólk skrifaði alvöru bréf og sendi með sniglapósti)
-leikritið "tordýfillinn flýgur í rökkrinu" í útvarpinu, og líka leikgerð einhverrrar Ævintýrabókar Enyd Blyton á laugardegi í útvarpinu
-óskalög sjúklinga og sjómanna
-hvar ég var þegar ég heyrði um dauða John Lennon (gott ef mamma klökknaði ekki)
-þegar carmenrúllur voru daglegir gestir í hári kvenna
-sauðagærur
-þegar kjúklingar voru algjör sparimatur
-þegar líterskók í gleri dugði fjögurra manna fjölskyldu og vel það, með máltíð
-Jóga drykkur með epla eða jarðaberjabragði
-veggfóður á öllum veggjum
-bravo og pop rocky blöð
-peningar fyrir myntbreytingu
-sindí og deisí dúkkur

Hvað munið þið?


4 ummæli:

hulda sagði...

Æði...ég man efttir axlapúðum og neonlitum. og pokapilsum og buxnapilsum, kúkalabbabuxum og indíánabolum. Glærum snúsnúböndum með bleikum gormi inní. Þegar kók í gleri kostaði 28kr og fimmtíukallinn var brúnn bréfpeningur. Ég man líka að það var oftast sól.

theddag sagði...

Ég man þegar skott var í tísku (hártísku), safnað var glansmyndum og límmiðum. Brenni, rc-cola, íscola, góðum teiknimyndum eins og Gummy Bears, Furðuveröld, Prúðuleikararnir og Litlu prúðuleikararnir ofl. Man reyndar ekkert sérstaklega eftir að það var ekkert sjónvarp á fimmtudögum. Kúkalabbabuxur, túpeiraður toppur, þegar ég sá vídeospólu í fyrsta skipti (vá hvað þetta voru stórar spólur), Dallas, fyrstu vídeótækin, Beta tækin, plötuspilarar og plötur. Þegar það kostaði um 300 kr í bíó. Símstöð, gamli sveitasíminn, hvað stöð 2 var merkileg, þegar RÚV var eina sjónvarpsstöðin og Rás 1 og Rás 2 eina sem við náðum í útvarpinu. Voffar og Trabantar. Lög unga fólksins, Óskalög sjómanna. Sindy dúkkur, 1 l kók í gleri, þegar gos kom í dósum og plasti, fótanuddstækið, Bravo blöðin.

Mér finnst þetta þrælskemmtilegt blogg hjá þér Ljúfa, fær mann til að rifja upp gamla og nauðsynlega tíma :) Þetta er mjög þjóðfræðilegt!

Ljúfa sagði...

mín slaufa var lillablá með svörtum doppum, við höfum greinilega verið ofurpæjur.

Ljúfa sagði...

Takk fyrir að lesa. Nú er ég orðin viðbjóðslega forvitin.

 
eXTReMe Tracker