EKKI LENGUR SOKKABLOGG!

Fáeinum mánuðum eftir að ég ritaði fyrstu færsluna á þessari síðu dreymdi mig draum. Um hann skrifaði ég þann 17. nóvember 2003:


... í nótt dreymdi mig um bloggið mitt svo að ég má til með að segja ykkur aðeins frá því.Mig dreymdi að ég bloggaði um sokka. Já ég sagði sokka! Alls konar sokkamyndir prýddu síðuna mína og var þeim reglulega skipt út fyrir nýjar, en það þarf varla að taka það fram að ég tók allar myndirnar sjálf og var orðin vel þekkt fyrir listræna hæfileika. Mín túlkun á draumnum er sú að ég skammast mín fyrir að hafa ekki verið nógu dugleg að blogga. Sokkarnir komu til af því að ég horfði á Family guy í gærkvöldi. Í þættinum var hið alkunna sokkahvarf í þvotti tekið fyrir. Fjölskyldufaðirinn skreið inn í þurkarann til að leita af sér allan grun en hafnaði þá inni í töfralandinu Narníu. Þar tók á móti honum fánninn sem Lucy hitti og hélt hann á týnda sokknum. Mér fannst þetta ógeðslega hroðbjóðslega fyndið atriði. Ég er að hugsa um að breyta nafninu á blogginu mínu í sokkablogg.

Ég beið ekki boðanna og lét verða af breytingunum en aldrei kom ég mér að því að mynda sokkana og má það helst rekja til þess að ég hef ekki enn nennt að hafa fyrir því að læra að setja myndir inn á síðuna. Ég held að það sé kominn tími til að senda sokkahugmyndina í tímabundið frí og hef af þeim sökum breytt nafninu á blogginu enn einu sinni. Kannski smá sjálfsmyndarkrísa.

Þá að öðru; þegar Hafdís var ólofuð menntaskólamær setti hún saman lista yfir þau atriði sem prýða máttu einn mann (þ.e. þann sem hún ætlaði að eignast). Rómantíkin var greinilega allsráðandi í huga yngismeyjarinnar og ég vona bara að listinn góði standi enn fyrir sínu. Ég minnist þess ekki að hafa nokkurn tíma skrifað slíkan lista en ef ég ætti að gera það núna þá yrði hann líklega á þessa leið:

I'm so tired of this vacuum
Need a man to help soon
Don't need a man to make a move on me
I need a man to move in with me

Don't need a man to treat me mean
I need a man to help me clean

Someone who's heaven sent
Someone to help pay rent
Someone to share dreams and wishes
Someone to help me do the dishes

Poppprik fyrir þann sem getur sagt mér heiti lags, hljómsveitar og plötu án þess að svindla. Og munið, ég sé í gegnum holt og hæðir.

Ég hef aldrei birt niðurstöður úr netprófum á þessari síðu og er ekki alveg sannfærð um að ég eigi að vera að því en... skítt með það!

Menningarnótt. Missti eiginlega alveg af henni. Fór með elskulegum eiginmanni mínum út að borða á Cafe Operu í hjarta miðborgarinnar. Við vorum í rómantískum hugleiðingum en ekki menningarlegum. Nutum bara samvistanna við hvort annað og unaðslegrar máltíðar. Skröngluðumst upp á þak í þann mund sem flugeldasýningin byrjaði og nutum hennar út í ystu (myrkur?). Fengum skemmtilegan félagskap í stutta stund. Fórum á 22, hittum fullt af skemmtilegu fólki og dönsuðum lappirnar af. Fundum hálfan myndavélasíma fyrir ofan sirkusportið (eigandi óskast). Fórum heim.

Ég hafði sérlega gaman af samtali Svansýjar og Lou Reed rétt í þessu, þau þeystu um víðan völl og allan heim og ég get rétt ímyndað mér hvers kyns lífsreynsla það er að tala við svona fugla. Ég gat samt ekki varist þeirri hugsun að viðtalið minnti á annað slíkt sem fröken Bridget Jones tók við Colin Firth í Róm (þeir sem vita ekki um hvað ég er að tala ættu að skammast sín), spyrlan reyndar heldur einbeittari og klárari en kannski var það Lou sem var Bridget í þessu tilfelli. Mér þætti ótrúlega gaman að fá að sjá viðtalið sem Lou Reed tók við Svansý og skora hér með á hana að bjarga málunum sem allra fyrst og ekki síðar en í 15 ára stúdentsafmælinu.

Sumarið 1996 vann ég á litlu sveitahóteli á suðurlandinu. Þær fáu fríhelgar sem ég átti voru vel nýttar í félagsskap góðra vina en heldur lágdautt var yfir ástarlífinu. Það var á hlýju föstudagskvöldi sem ég stóð ein í biðröð við skemmtistað þar sem ég ætlaði að hitta vinkonu. Næst á undan mér í röðinni voru nokkrir strákbjálfar með skrílslæti, einn þeirra eyddi miklum tíma í að fá annan til að teygja tunguna upp í nef en ég leit undan og veit því ekki hvort hann lét verða af því. Fljótlega eftir að steratröllin í dyrunum hleyptu mér inn var sá tungulangi kominn á slóð mína og gerði sitt besta til að ná mér út af staðnum og heim í ból. Hinn, þessi sem vildi svo gjarnan sjá tungu í nefi félagans, stóð yfir okkur og skaut á vininn alveg þar til sá gafst upp og tilkynnti mér að ég væri barnaleg að vilja ekki sofa hjá honum. Félaginn nýtti sér hins vegar tækifærið og var öllu tunguliprari, áður en ég vissi var ég orðin bálskotin og örfáum vikum seinna var ég flutt inn til hans. Að þremur árum liðnum kom frumburðurinn. Fyrir nákvæmlega ári síðan hittumst við í kirkju að viðstöddu fjölmenni og gengum út sem eitt.

Ást við fyrstu sýn er ekki til en hinsvegar kannski við aðra... eða þriðju. Ég hef aldrei spurt hvort tungan hafi náð upp í nef.

Það er opinbert! Ég er glæpakvendi.
Löggan hirti mig fyrir of hraðan akstur, ég var að horfa á hitamælinn í bílnum... ekki hraðamælinn. Helvítis blíðan.